Column: Op fietse!

Geplaatst door CorporatieMedia op
 

De derde druk. Zo heet ons vernieuwd ondernemingsplan. Het lag klaar. De nietjes moesten er alleen nog even in. Veel mensen leverden een bijdrage aan onze koers. Collega’s, huurdersorganisaties en samenwerkingspartners voedden ons met actuele ontwikkelingen waar we samen voor staan.

En toen kwam de ‘intelligente lockdown’. Niet alleen lastig om de laatste hand aan het plan te leggen. De crisis stelde ook meteen een aantal toekomstverwachtingen ter discussie. ‘Er zullen wel veel meer huurders met betalingsproblemen komen omdat ze hun inkomen kwijtraken’, dachten we hardop. ‘Hoe zal het gaan met de huurders die zorg ontvangen? Gaan die nu een zwaarder beroep op ons als verhuurder doen?’, vroegen we ons af. ‘Er zullen nu wel meer mensen dringend op zoek moeten naar een huurhuis omdat ze hun inkomen kwijt zijn en de hypotheek niet meer kunnen betalen.’ Allemaal ontwikkelingen die de coronacrisis met zich mee zou kunnen brengen.

Bijna zes maanden later denken we iets beter te begrijpen wat de crisis voor ons als corporatie betekent. De huurachterstanden blijven nagenoeg stabiel. Het aantal betalingsregelingen nam licht toe. We leverden in enkele gevallen extra maatwerk. Mensen op straat zetten vanwege een huurschuld deden we toch al niet. Eerst viel het met het aantal overlastmeldingen nog wel mee. Later, na zo’n zes weken, nam het aantal meldingen behoorlijk toe. We merkten geen extra druk op het aanbod. Wel werd er minder verhuisd.

En toch staan de media vol met slecht nieuws over de economie, de overbelaste zorg, eenzame ouderen en vermoeden van meer huiselijk geweld. Wat doe je dan met een ondernemingsplan dat weer een aantal jaren mee moet? Stel je het vast en begin je gelijk met het maken van nieuw beleid? Ga je vervolgens aan de slag met allerlei uitvoeringsplannen om de goede voornemens om te zetten in concrete daden? Dit klinkt niet logisch wanneer het virus nog niet is uitgeraasd. We kunnen nog niet voorspellen hoe de regio zich ontwikkelt de komende maanden. En al helemaal niet de komende jaren.

Maar toch stelden we het ondernemingsplan vast. Het past ons prima en er staan dingen in die sowieso goed zijn om ons op te richten. Maar we wachten nog even met het schrijven van beleid. We gaan nog geen uitvoeringsplannen maken. We stappen eerst op de fiets.

We gaan de wijken in en zoeken huurders en samenwerkingspartners opnieuw op. Maar we gaan ook in gesprek met andere partijen. We zoeken contact met ondernemers, scholen, banken, makelaars en huisartsen om ons een beeld te vormen van de actuele situatie en de acute behoeftes.

Zijn er mensen met een hypotheek die op straat komen te staan? Zo ja, hoeveel? Is er een acute woonvraag die we nog niet goed in beeld hebben? Is er meer eenzaamheid dan voor de crisis of juist minder? Is er meer huiselijk geweld en moeten we meer signalen doorgeven? Is er meer overlast en moeten we meer zichtbaar zijn in de wijk? Maar ook: zijn er in de crisis mooie initiatieven ontstaan die duurzaam van betekenis zijn voor de gemeenschap?

We halen op, we zijn wendbaar in deze tijden. Het lukt ons vast ook om dit in de dPi weggeschreven te krijgen. Corporaties kunnen meer dan ooit van waarde zijn. Laten we dat met elkaar bewijzen!

Bert Moormann is directeur-bestuurder van woningcorporatie Domesta in Emmen

Bron: CorporatieGids Magazine, Foto: CorporatieMedia